آن دم که دل به عشق ناب دهی ، خوش دمی خواهد بود ؛ عشقی به همتای بی همتایت !

ای همیشه مهربان ، کودکانه ترین بهانه های دلم عشق به تو را آرزومندند !

بهانه گریستنم تویی ، و نیز بهای بودنم!

حیف که این فرشته ی همراهت پر بسته و شکسته بال است.

ای قشنگترین و ای بلورین دنیا ، مرا که از تو یک نگاه وام دارم ،وام دار هزار تیر نگاه شرم آگین مکن !

دیگر هیچ یاسی را خیره بوییدن نخواهم شد که عطر خوش وصال تو جام جانم را و صهبای روحم را مست بوی زلفت کرده است.

قلب من همان قلب نقره فامی است که عکس تو را در آغوش کشیده ، بوسه می زند ، می بوید و گریه می کند

قلب من زمزمه ای دارد :

ناز پرورده وصالم از درت دورم مکن             طاقت دوری ندارد این دل شیدای من

از دورترین کهکشان ازل هدیه ای دارم به وسعت ابد : عاشقت می مانم

دوستدارت ... حامد